Hoe berekenen we de “duurzaamheid” van eiwitten?

Dankzij het gebruik van Levenscyclusanalyses (LCAs) voor verschillende voedingsmiddelen, en bedrijven zoals Klimato die het gemakkelijk maken om te vergelijken en te begrijpen wat dit betekent, hebben we nu betrouwbare manieren om de duurzaamheid van verschillende voedingsmiddelen te bepalen. We kunnen belangrijke indicatoren meten, zoals de uitstoot van broeikasgassen (BKG), waterverbruik of landgebruik, die samenhangen met het verbouwen of produceren van een specifiek voedingsmiddel. Vervolgens kunnen we deze metingen gebruiken om objectief één eiwitbron met een andere te vergelijken.
 

De Minst Duurzame Eiwitten

Eerlijkheidshalve is het belangrijk om te onthouden dat alle eiwitten een milieu-impact hebben. Het is alleen zo dat sommige eiwitten een buitengewoon grote impact op het milieu hebben. Neem bijvoorbeeld traditioneel lamsvlees en rundvlees. Voedingskundig gezien zijn beide uitstekende eiwitbronnen die alle essentiële aminozuren bevatten die belangrijk zijn voor de menselijke gezondheid. Maar ze zijn ook de minst duurzame eiwitbronnen.
 
Volgens Klimato is “het geen grote verrassing voor niemand dat vlees de grootste ecologische voetafdruk heeft van alle componenten. Vlees van runderen heeft de grootste ecologische voetafdruk van veelvoorkomende voedingsmiddelen, gezien de zeer lage efficiëntie van calorieën die worden geconsumeerd versus geproduceerde calorieën, en hun productie van methaangassen.”
 
De hoeveelheid water die nodig is om één kilogram eiwit te produceren, is een andere manier om de “duurzaamheid” ervan te beoordelen. Het fokken van vee voor rundvlees verbruikt ongeveer 15.000 liter water (het equivalent van 187 baden!). Vergelijk dat met 1 kg kippenvlees, dat 4.000 liter water verbruikt, en 1 kg soja, dat slechts de helft daarvan nodig heeft.
 
Wat betreft fabrieksmatig geproduceerd rundvlees, zijn er extra factoren die bijdragen aan de duurzaamheid – of het gebrek daaraan. Deze omvatten ontbossing voor het creëren van weidegrond, de mogelijkheid van antibioticaresistentie (een reële bedreiging voor de menselijke gezondheid), en watervervuiling door mestlekken, onder andere.
 

Wat zijn Duurzame Eiwitten?

Duurzame eiwitten zijn eiwitbronnen waarvan de milieueffecten lager zijn in vergelijking met traditionele dierlijke eiwitten. “Duurzame eiwitten” zijn goed voor je gezondheid, de gezondheid van onze groeiende wereldbevolking en de gezondheid van onze planeet. Hier is een overzicht van de belangrijkste duurzame eiwitten.
 

Plantaardige Eiwitten

Dit zijn eiwitten afkomstig van peulvruchten, granen, noten en zaden, waaronder soja, erwten, linzen, quinoa en chiazaad. Het kweken van plantaardige eiwitten vereist minder hulpbronnen (water, land en energie) en stoot minder broeikasgassen uit. Ze behoren daarom tot de meest betaalbare en duurzame eiwitten ter wereld. Peulvruchten zijn de toppresteerders omdat ze ook goed zijn in het opnemen van stikstof uit de atmosfeer. Dit betekent dat ze minder of geen chemische meststoffen nodig hebben, die belangrijke bijdragen leveren aan water- en luchtvervuiling, en ze voeden de bodem terug en verbeteren de vruchtbaarheid ervan.
 

• Algen en Zeewier Microalgen en zeewier zijn zeer duurzame eiwitbronnen. Ze groeien snel, kunnen worden gekweekt in verschillende omgevingen (inclusief mariene omgevingen), en hebben een hoog eiwitgehalte samen met essentiële aminozuren, vitamines en mineralen.
• Soja Wereldwijd is de soja zo’n populaire plantaardige eiwitbron dat het zijn eigen plekje op onze lijst heeft. De populariteit komt door de voedingswaarde, veelzijdigheid en duurzaamheid vergeleken met dierlijke eiwitten. Sojaproductie vereist aanzienlijk minder water, land en energie dan dierlijke eiwitten. Sterker nog, het verbouwen van sojabonen is zelfs efficiënter dan andere geïrrigeerde gewassen. Populaire voorbeelden van soja-eiwitten zijn edamamebonen, tofu en tempeh. Geldige zorgen over de duurzaamheid van soja komen voort uit de import over de hele wereld en de daaruit voortvloeiende impact op CO2-uitstoot.
• Eieren Soms draait het bij het duurzamer maken van onze voeding niet om het volledig uitsluiten van dierlijke producten. Er is ook een argument voor het consumeren van dierlijke producten op een duurzamere schaal – bijvoorbeeld van lokale boerderijen die minder ecologische voetafdruk hebben door vervoer. Neem eieren, die eigenlijk de laagste ecologische voetafdruk hebben van alle populaire dierlijke eiwitbronnen, en zelfs lager dan sommige plantaardige eiwitten. De afgelopen decennia heeft de industrie haar efficiëntie verbeterd om dit te bereiken, waardoor de ecologische voetafdruk van de productie van een kilogram eieren in zestig jaar met meer dan 50% is verminderd. Eieren hebben niet alleen een lagere ecologische voetafdruk dan andere dierlijke eiwitbronnen, ze verbruiken ook minder water.

Bij Redefine Meat geloven we dat een van de beste manieren om duurzame eiwitten aantrekkelijk te maken voor consumenten over de hele wereld, is door de kloof te overbruggen tussen de aantrekkingskracht van dierlijk vlees en de ecologische voordelen van plantaardig vlees. Daarom bevat ons assortiment Redefine Meat-producten, van gerechten op basis van gehakt zoals burgers en kebabs tot pulled beef en hele stukken zoals Flank, een combinatie van duurzame eiwitten afkomstig van granen en peulvruchten.
 
Door ons product op deze manier te maken, hebben we de code gekraakt om je verlangen naar een heerlijke vleessensatie te bevredigen terwijl we je ook een eiwitrijke maaltijd bieden die aanzienlijk duurzamer is voor de planeet. Volgens Klimato kan het simpelweg vervangen van een dierlijke rundvleesburger door een Redefine Meat burger je ecologische voetafdruk onmiddellijk met 94% verminderen! Nieuw vlees is een overwinning voor iedereen.